Interview met Ed Parker
door Bob Liedke, vertaald door Marcel de Jong

Gepubliceerd in Karate International in 1990, het laatste interview dat door Ed Parker gegeven werd.

Een van de meest krachtige grootheden in de wereld van de krijgskunsten, Kenpo grootmeester Ed Parker, heeft een massale hoeveelheid van duizenden loyale navolgers, wereldwijd bijeen gebracht. Hij wordt vaak “de vader van het Amerikaanse Kenpo Karate” genoemd. Parker was een van de eerste pioniers van de krijgskunsten in de Verenigde Staten. Zij die het voorrecht hebben gekend om hem te ontmoeten, vinden hem een vriendelijke man met een grote gestalte, met een warme relaxte lach.

Grootmeester Parker heeft zijn unieke krijgskunst Kenpo geleerd aan een aantal van de meest beroemde sterren ter wereld, waaronder Elvis Presley tot aan het moment dat deze in 1977 overleed. Als een van de meest gerespecteerde krijgskunstenaren van zijn tijd, zullen zijn bijdragen aan het werkveld van de krijgskunsten de toekomst van de krijgskunst nog jaren beïnvloeden.

KI: Master Parker, sommige mensen beweren dat u nooit zou hebben getraind met James Mitose?

Parker: Ik heb ook nooit getraind met James Mitose. Ik heb hem ontmoet toen ik 16 jaar oud wasen hij heeft me niets laten zien. Chow daarentegen was erg indrukwekkend.

KI: James Mitose is later in de gevangenis beland toch?

Parker: Ja, hij ging naar de gevangenis. Daardoor heeft hij zijn kunst nooit aan anderen kunnen leren. Zij die beweren dat ze diploma's van Mitose hebben zien dat dan ook verkeerd. Een man die Gollub heet, een jiu jitsu beoefenaar, heeft gezegd toen hij daarmee werd geconfronteerd, dat de diploma's betrekking hadden op de spirituele kant van de kunst en niet de fysieke, hetgeen het certificaat waardeloos maakt.

KI: In heb begrepen dat Mitose nogal een uitgebreid strafblad had?

Parker: Dat klopt. Een van de gevangenbewaarders, die lid was van de IKKA, heeft mij dat strafblad gegeven. Mitose was in 1935 gearresteerd voor een poging tot verkrachting en voor afpersing. Hij was nogal een bajes-type. Mitose droeg altijd een priestergewaad maar hij was geen legitieme priester. In het begin van de zeventiger jaren, toen hij in mijn huis te gast was, probeerde Mitose me over te halen om met hem mee te werken. Hij had het over het vergaren van tien miljoen dollar om een Kenpo tempel op te richten, en hij wilde dat ik die zou exploiteren. I zei hem dat ik niet aan zijn plannetjes mee wilde werken. Ze zeggen dat ze nu naar buiten zullen komen met de ware andere helft van de Kenpo geschiedenis. Ik ken die historie natuurlijk, want ik maakte er deel van uit.

KI: Het gerucht gaat dat de Tracy-broers onaardige dingen zullen zeggen over mensen in hun nieuwsbrief?

Parker: De Tracy-broers proberen de Peter R. de Vries van de krijgskunst industrie te worden. In feite komen veel van hun mensen naar mij toe. Ik ga niet achter ze aan om ze te ronselen. Mensen ergeren zich er groen en geel aan dat de broers opscheppen over hun 1500 scholen, terwijl er in feite misschien 30 of 40 scholen met hun samenwerken. De Tracy-broers waren studenten van mij eind jaren 50 en begin jaren 60. Toen ze me verlieten waren het bruine banders.

KI: Waren zij niet de grootste franchise organisatie van het land op enig moment?

Parker: Het brein achter de franchise was Tom Connor. Die vent was scherpzinnig en een voormalig Arthur Murray danser. Hij zag dat de zakelijke praktijk van een dansschool kon worden toegepast op een karate school. Als iemand de eer toekomt van het succes van hun scholen, dan is hij het. En zij noemen hem niet eens.

KI: Was Joe Lewis niet betrokken bij de franchise organisatie van de Tracy-broers?

Parker: Joe Lewis nam deel aan hun organisatie uit financiële overwegingen. Lewis was een aanwinst en hij droeg bij aan hun betrouwbaarheid. De Tracy-broers trainden Joe Lewis niet. Hij besachikte al over het talent en de vaardigheden toen ze hem inhuurden. Ik heb een diep respect voor Joe Lewis. Zelfs vandaag de dag nog, kunnen mensen veel leren van zijn seminars. Dat zelfde geldt voor Bill Wallace. Recent nog, Lewis en Wallace deden mee aan een evenement in Lake Tahoe. Ik heb het zelf niet gezien, maar verschillende prominenten hebben me verteld dat de organisatoren $ 250.000 hebben verloren. Die organisatoren hadden het doen voorkomen dat Lewis en Wallace echt zouden gaan vechten, terwijl het een demonstratiegevecht betrof. Alles wat er binnenkwam was $ 30.000 aan entreegelden voor zover ik begrepen heb.

KI: Terug naar de Tracy-broers. Hebt u de videobanden gezien die ze hebben uitgebracht?

Parker: Ik heb ze zelf gezien ja. Ze proberen rommel als Kenpo te verkopen. Dat is niet wat Kenpo is en zij zijn geen voorbeeld van wat Kenpo zou moeten zijn. Niet eens in de buurt. Sommige mensen die met de broers trainen zijn erg goed. Maar die mensen werden niet dankzij de broers zo goed. Ze werden goed op eigen kracht. Op dit moment proberen de Tracy-broers zichzelf te verheffen door anderen naar beneden te halen in hun nieuwsbrief. Dat is natuurlijk niet goed. Als zij zeggen dat ze Kenpo geven, zouden ze er een vraagteken achter moeten zetten. Wat nog erger is, is dat ze mij als hun instructeurr aanwijzen. Ik ben er niet trots op dat ze dat zeggen. Mensen zouden de tijd moeten nemen om te onderzoeken wat ze lezen en te luisteren naar wat anderen te zeggen hebben. Als je tussen de regels doorleest, zie je namelijk dat sommigen van hen zichzelf tegenspreken. Dat zou vragen moeten oproepen over de waarde van wat ze zeggen.

KI: Is er nog nieuws uit de film industrie uit California?

Parker: Een van mijn zwarte banders, Jeff Speakman, is bezig een reputatie als acteur op te bouwen. Hij heeft daarbij mijn steun en hulp in die zin dat ik mijn invloed aanwend. Jeff deed een vechtscene en ik hielp hem daarbij voor een screentest voor Paramount Pictures. Maar er zijn meer producenten die hem hebben gezien en die hem graag willen hebben. I ga de vechtscènes choreograferen. Ik heb Jeff geleerd hoe hij een gevecht met meerdere aanvallers tegelijk kan doen, zonder de actie te onderbreken.

KI: Veel mensen zouden graag willen weten hoe Seagal in de film industire is begonnen.

Parker: Seagal heeft een Aikido school. Toen ik stopte met lesgeven, ging Joe Hyams, een van mijn studenten, naar Seagal. Joe was degene die Seagal kennis liet maken met zijn vrouw, Kelly LeBrock. Seagal gaf ook les aan Michael Ouitz, die daarvoor ook een student van mij was. Michael is misschien wel de meest invloedrijke impresario die er is. Het was door zijn gesprekken met Michael dat Seagal in de film terecht is gekomen. Mike heeft alles te maken met het succes van Seagal, ik hoorde zelfs dat Seagal 2 miljoen dollar krijgt voor zijn volgende film.

KI: Hebt u nog veel contact met Chuck Norris?

Parker: We spreken elkaar zo nu en dan. De laatste keer dat ik hem sprak, vertelde hij dat hij wilde overschakelen naar krijgskunstfilms in plaats van actiefilms.

KI: Werkt u nog steeds met Blake Edwards?

Parker: Blake Edwards en ik spreken elkaar nog steeds. Ik heb nog een aantal ideeën die ik met Blake heb besproken.

KI: Is het waar dat u een serie video's aan het produceren bent over het Kenpo systeem?

Parker: Ik werk op dit moment aan een serie van 50 videobanden over Kenpo. Ik probeer om de beoefenaren van alle systemen en stijlen te laten luisteren naar wat ik te zeggen heb. Ik probeer niet om ze te laten overstappen naar het Kenposysteem. Wat ik probeer is ze logisch na te laten denken in hun eigen systeem. Mijn zoon en mijn schoonzoon helpen me bij het produceren van de banden. De banden zullen zeer geavanceerd worden waarbij we een psychologische benadering zullen kiezen.

KI: Het is algemeen bekend dat u een goed zakenman bent. Hoe hebt u dat zakeninstinct ontwikkeld?

Parker: Ik bevond me in een unieke situatie. Ik begon met lesgeven in de Beverly Wilshire Health Club. Veel van mijn studenten daar waren miljonairs. Terwijl ze mij betaalden voor de lessen, kreeg ik gratis lessen in zakendoen van hen. Een bepaalde producent vertelde me: “Als je zaken gaat doen, zijn er twee dingen die te moet onthouden. Ten eerste als het makkelijk is om in zaken te gaan, is het ook makkelijk om er weer uit te vallen. Ten tweede, je gaat zowel successen als mislukkingen meemaken. De meeste mensen nemen uitgebreid de tijd om hun mislukkingen te bestuderen. Besteed minstens evenveel tijd aan je successen. Zo zullen je zaken met nog eens 20-30 % toenemen. Zo ontwikkelde ik mijn zakeninstinct. Ik leerde van de besten.

Over de auteur: Bob Liedke is een freelance schrijver en fotojournalist uit New Haven, Connecticut. Al meer dan 20 jaar is hij betrokken bij training en instructie in Aikido. Hij was Aikido instructeur op Yale University en was instructeur voor het Nationaal Doven Theater. Hij heeft een vijfde dangraad in zowel Aikido als Jiu Jitsu en geeft momenteel les aan gevangenispersoneel in de staat Connecticut.