door Zoran Sevic, vertaald door Marcel de Jong
Wie van jullie heeft wel eens een mooie techniek video gezien waar kritiek op kwam van de zogenaamde MMA/BJJ experts? Een veelvoorkomende kritiek op een gedemonstreerde zelfverdedigingstechniek is: “Aanvallers staan niet stil terwijl je ze slaat”. Of wat denk je van: “Als dat echt zou werken, dan zou het in de ring ook wel gebruikt worden”. Laten we aan dat soort kritieken voor eens en voor altijd een einde maken.
Stilstaan
Dit is het eerste punt waar al die zogenaamde experts in MMA en BJJ over klagen. Als ze een video van een techniek zien, wordt die altijd uitgevoerd op een student die daar maar staat. Nu vraag ik je, als je een BJJ ontsnapping leert vanuit de mount-positie, werkt de partner dan mee? Natuurlijk doet hij dat, hoe kun je ooit de techniek leren als de persoon die bovenop je zit gaat tegenwerken. Je leert zelfs verschillende manieren om te ontsnappen. Waarom? Omdat dat je meer opties geeft als de persoon tegenwerkt.
Kijk eens naar wat video’s waarop uitgelegd wordt hoe een mount-ontsnapping werkt. Je zult zien dat de partner tijdens de demonstratie meewerkt, net als in de kenpo video’s. In plaats van daar te staan en zich te laten slaan, liggen ze daar maar terwijl iemand ze heen en weer trekt. Als iemand tegenwerkt, dan werkt de techniek niet meer precies zoals ‘ie wordt aangeleerd. Dus moet je leren de techniek aan te passen.
Onrealistische aanvallen
“Niemand valt op die manier aan”. Ja, dat klopt. Niemand doet een doorgestapte stoot alsof ‘ie Frankensteins monster is en laat dan z’n arm staan terwijl je hem helemaal los slaat. Maar natuurlijk blijft er ook niemand rustig op je zitten terwijl je probeert ze eraf te gooien. Alles in de vechtkunst heeft een startpunt. In Parker’s Kenpo wordt het de ideale fase genoemd. In ons systeem noemen we alleen de basis technieken. Anderen hebben er andere namen voor. Als je een techniek leert, leer je ‘m op een manier die een beginner kan. Beginners moeten zich een veelheid aan vaardigheden eigen maken die niet kunnen worden geleerd als iemand ondertussen probeert je kop eraf te slaan. Dus ja, de aanvallen zijn onrealistisch in het begin. Maar ook als je verder komt, blijf je gebruik maken van de ideale fase. Als je de techniek wilt perfectioneren, zul je nog steeds in die modus trainen. Natuurlijk, als dat de enige manier is waarop je traint, is dat een probleem.
Voor wat betreft de video’s waarin je alleen dat ziet, daar is een reden voor. Er zijn 2 soorten video’s te vinden. Er zijn instructievideo’s en er zijn demo’s. Demo’s zijn bedoeld om er goed uit te zien, niet als een rel (hoewel dat soms niet te voorkomen is). Vaak zijn ze gericht op niet-vechtkunst-beoefenaars en hebben daarom veel flitsende acties voor reclame doeleinden. Instructievideo’s gaan meestal over de ideale fase. Dat is vooral omdat iedere andere vorm van instructie alleen in persoon kan worden geinstrueerd, en niet vanaf een video.
Echte training
Sparren in alle vormen is erg belangrijk voor ieders training. Sommige systemen kunnen beter “echt” getraind worden dan andere. BJJ, MMA en boksen zijn er 3 die bedoeld zijn als een vechtsport. Daardoor is “echte” training makkelijk te realiseren. Maar hoe zit het dan bij de vechtkunsten die zich meer op zelfverdediging richten, zoals Kenpo? Hoe kun je de meer destructieve technieken trainen? Je kunt in een training niet iemand in een oog steken, knietjes geven, op voeten stampen en naar de keel slaan. Dus in die systemen sparren we op een manier die zoveel mogelijk bijdraagt aan de training, maar die de deelnemers veilig houdt. In veel gevallen worden de technieken aangepast zodat ze niet veel meer op zelfverdediging lijken. Dat is de reden dat je die technieken in een MMA gevecht niet ziet.
Conclusie:
MMA is een vechtsport. Het heeft zich behoorlijk ontwikkeld in een korte tijd. Toen het begon was er een kenpoka, Keith Kackney, die vocht in UFC 3 en nog drie toernooien daarna. Toen was het gewoon een (min of meer) vriendelijke samenkomst van vechters. Die mannen gingen de ring in om te testen wat ze konden. Tegenwoordig zijn het echte atleten en ik zou nooit tegen een van die figuren willen vechten in welke gelegenheid dan ook (op straat of in de ring). Braziliaans Jiu Jitsu heerst op de grond. Ik weet dat ik het moeilijk krijg als één van die Boa Constrictors met handen en voeten me op de grond te pakken krijgt. Maar zelfverdediging gaat niet alleen over een één-op-één gevecht. Het gaat ook over heel veel variabelen die in de vechtsport niet aanwezig zijn. Omgeving, meerdere aanvallers, wapens en nog veel meer. Met andere woorden vechtsport en zelfverdediging zijn appels en peren.
Oorspronkelijk gepubliceerd op: www.kenpothoughts.com