Combat … deel 2 door Dave Hebler

Met enige regelmaat worden op de Facebook pagina van Dave Hebler interessante artikelen geplaatst over zelfverdediging. Dave Hebler is één van de mensen die door Ed Parker hoogstpersoonlijk is bevorderd van geel t/m 7e dan. Hij was, samen met Parker, bodyguard van Elvis Presley en is nu nog actief als Kenpo- en zelfverdedigingsinstructeur met zijn organisatie “The Gift of Power“. Dave Hebler is 10e dan, grootmeester in Kenpo.

Combat …. deel twee.

(vertaald door: Marcel de Jong)

Dave Hebler en ik in gesprek in Florida 2007

Combat, deel 2.
Verdacht advies, twijfelachtige zelfverdedigingstechnieken en gewoon onzin:
Wees voorzichtig met het accepteren van advies of training van zogenaamde “experts op zelfverdedigingsgebied voor vrouwen.”

Bijvoorbeeld:
“Loop niet ’s avonds laat door donkere steegjes.” Klinkt als een goed advies he? Nou, ken je een vrouw die dat, vrijwillig, doet? Ik ook niet. Het advies is ook dom, omdat het veronderstelt dat monsters gewoon in donkere steegjes staan te wachten op onschuldige vrouwen. Eigenlijk ben je waarschijnlijk veiliger in dat donkere steegje dan in je eigen huis.

“Als we met een fysieke aanval geconfronteerd worden, knijp dan in een zenuw in de buurt van zijn elleboog of stamp op zijn voet.”
Ja, die shit werkt!

En mijn absulote favoriet: “Als een slechterik je aanvalt, kots dan gewoon over hem heen, dat zal ‘m met walging vervullen en zijn aanval doen afbreken.”

Ik heb ooit eens deelgenomen aan een seminar over vrouwen-zelfverdediging, waar de “expert” die het evenement organiseerde werkelijk deze onzin bepleitte. Ik was verbijsterd en begon te lachen, denkend dat hij een grapje maakte. Toen zag ik dat er een paar vrouwen in het publiek bevestigend knikten. Hij was serieus. Dus ik sprong op en vroeg hem hoe het mogelijk was voor een persoon om op commando te kotsen en of het mogelijk was om die techniek te demonstreren ter lering. Hij weigerde (en hij deed nog wel een paar dingen, maar dat is een lang verhaal voor een andere tijd en plaats).

In de loop der jaren heb ik geleerd dat vrouwen verschillende uitdagingen tegenkomen als zij leren om zich te verdedigen. Vaak is dit omdat zelfverdedigingstechnieken die worden geleerd in een vechtsportschool niet praktisch zijn voor een vrouwelijke student om effectief toe te passen in een reële situatie, meestal omdat de aanvaller sterker, groter, zwaarder, sneller en bozer is dan jij bent.

Dus, als zelfverdediging je voornaamste reden is om een training te volgen, moet dan het materiaal niet direct effectief zijn en van een soort dat effectief is tegen iemand die groter en sterker is dan jij?

Het antwoord is ja. Verder moeten de technieken die aangeleerd worden bestaan uit natuurlijke, instinctieve bewegingen die je al kent. Op deze wijze kan het materiaal relatief snel worden beheerst en toegepast onder extreme stress.

Als ik effectief materiaal zeg, heb ik het over technieken die overweldigende pijn en/of angst (bij voorkeur beide) veroorzaken en die de aanvaller tijdelijk uitschakelen. Lang genoeg om weg te komen. Bijvoorbeeld: Als een aanvaller niet meer in staat is om te zien of in staat om te ademen, kun je er zeker van zijn dat zijn aanval zal stoppen en de meeste of al zijn aandacht zal richten op zijn verwondingen. Eerlijk gezegd, heb ik nooit een persoon ontmoet die een blessure aan zijn ogen kan negeren of die kan negeren dat hij niet meer kan ademen. En, als je zijn knie kapot maakt (niet heel moeilijk om te doen), dan kun je veilig weglopen in de wetenschap dat hij je niet zal achtervolgen. Hij ligt op de grond en jij bent weg.

Je moet een no-nonsense instructeur/school zoeken die je dit soort materiaal geeft in een zweterige sfeer …. jouw zweet!
Als je in een school komt en het lijkt alsof speelkwarties begonnen is en de instructeurs gebruiken het woord “fantastisch” om de andere zin, maak dat je wegkomt!

Je bent daar niet om je eigen fantastisch zijn te onderzoeken en te vieren. Je krijgt geen trofee alleen voor op komen dagen. Je bent er, zodat je kunt leren hoe je jezelf kunt redden in de echte wereld.

Je moet leren om te slaan en ook hard te slaan door middel van veel training op een bokszak of trapkussen en te trainen met mensen die groter en sterker zijn dan jij. Het goede nieuws is dat je dat kan.

Eén van de vele voorbeelden die ik zou kunnen vertellen: In 1959, toen ik mijn training begon, waren er geen kinderen en geen vrouwen in de sportschool…. nou ja, er was één vrouw die ik heb onthouden en zij was gewoon gemeen en smerig. Haar naam was Ruby en de eerste keer dat ik haar ooit zag, was ze aan het sparren met een van de andere studenten (mannen). Voor ik het wist, denderde Ruby deze arme dwaas met een vreselijke back-knuckle op zijn wenkbrauw. Direct een snee, direct emmers bloed en direct een tripje naar de EHBO, waar ze 6 hechtingen plaatsten om de wond te sluiten. In dat ene moment was Ruby erin geslaagd om zowel indruk te maken als ons het apezuur te laten schrikken. Ze was de dood op twee voeten. Dus vertel me niet dat vrouwen niet in staat zijn om zich met succes te verdedigen tegen een grotere en sterkere tegenstander. Ik weet wel beter.

Onthoud deze dames: Tijgers liggen niet wakker van de zorgen van de schapen. Wees geen schaap ….. wees een Ruby.

Wordt vervolgd: Wapens